بررسی علمی ریزش مو

افرادی که مبتلا به بیماری تیروئید هستند علائم متفاوتی را در شروع بیماری دارند، ریزش مو نیز که یکی از علامت های بسیاری از بیماری ها از جمله تیروئید می باشد، در واقع ریزش مو ناگهانی می تواند نشانه پرکاری و یا کم کاری تیروئید باشد.

علت ارتباط موها با بسیاری از بیماری ها کاملا مشخص است. سلول های مو از جمله سلول هایی هستند که بسیار سریعا تکثیر می شوند. زمانی که بدن در وضعیت بحرانی و حاد قرار می گیرد روی اولین جایی که تاثیر خودش را میگذارد موها هست. در این زمان فولیکول های مو با توقف رشد خود، برای رساندن انرژی به سایر نواحی بدن تلاش می کنند.

متاسفانه امروزه ریزش مو و بیماری های پوست و مو بسیار زیاد شده اند. در ایالت متحده آمریکا حدود ۵۰ درصد بالغین ریزش موی شدید دارند. اما در این میان بیماران مبتلا به اختلالات تیروئید معمولا برای ابتلا به ریزش مو نسبت به سایرین مستعد تر هستند. ترس و نگرانی از ابتلا به ریزش مو در تمام افراد وجود دارد.

رشد طبیعی موهای یک فرد سالم در ماه

به طور طبیعی موهای یک فرد سالم در طی یک ماه، حدود یک تا یک و نیم سانتیمتر بلند می شود و برای سه سال، رشد با همین سرعت ادامه خواهد داشت. اما بعد از سه سال، رشد موها متوقف شده و سپس دوره ای دیگر از رشد موها آغاز خواهد شد. زمانی که تعداد بیشتری از موها همزمان وارد دوره استراحت شوند و همچنین زمانی که رشد موهای زیرین تسریع شود، پدیده ریزش مو رخ خواهد داد. ریزش موی هورمونی موقع زمان تغییر هورمون ها بوجود می آید.

در شایع ترین شرایط، تبدیل هورمون تستوسترون به نوع کم تاثیرتر خود یعنی دی هیدرو تستوسترون یا همان DHT است.در این شرایط DHT با حمله با فولیکول های مو فعالیت آنها را کم کرده و البته در بسیاری از موارد کلا آنها را از بین می برد. پس موها کم پشت و نازک می شوند و خیلی وقت ها رشد آنها به کلی متوقف می شود. به نظر می رسد تبدیل هورمون تستوسترون به دی هیدروتستوسترون در مبتلایان به پرکاری و کم کاری تیروئید سرعت می گیرد و همین موضوع دلیل ریزش موی مداوم این بیماران علی رغم تحت درمان بودن است.

بررسی علمی ریزش مو

اولین علایم بیماری تیروئید در بسیاری افراد نشانه ای غیر از ریختن موها ندارد و تغییرات غیر طبیعی در حجم و جنس موها بوده است. اگرچه ریزش موی ناشی از مشکلات تیروئید در بیشتر موارد ریزش موی پراکنده بوده و ممکن است با بسیاری علل ریزش مو اشتباه گرفته شود.

ویژگی کم کاری تیروئید، ریختن و کم شدن تارهای ابرو از لبه های بیرونی ابروهاست. ریختن موهای بدن در نواحی غیر از سر نیز می تواند علامت محکم تری برای اختلالات تیروئید باشد. اگرچه شما از داروی لووتیروکسین به عنوان داروی جایگزین هورمون های تیروئید استفاده می کنید و همچنان ریزش موی شما ادامه دارد، ممکن است لازم باشد اقداماتی را انجام دهید. ریزش موی مداوم یا پیشرونده می تواند عارضه این داروها باشد.

ریزش مو می تواند نتیجه بسیاری از درمان ها باشد. درمان های تیروئیدی از جمله این درمان ها هستند. در این میان درمان با هدف تنظیم سطح هورمون TSH بیشترین تاثیر را بر روی ریزش مو دارد. بیشتر پزشکان بر این باورند که بهترین سطح هورمون TSH حدود ۱ تا ۲ است که در این شرایط می توان از عارضه ریزش مو در بیماران دچار پرکاری و کم کاری تیروئید پیشگیری کند. برخی افراد برای درمان مشکلات تیروئید، احتیاج به مصرف داروهای بیشتری دارند که با مشورت پزشک خود باید مصرف کنند. این درمان ها برای کاهش افسردگی ، خستگی و سایر شرایط روحی بیماری تیروئید نیز انجام میشود.

علت علمی ریزش مو از نظر برخی پزشکان

برخی پزشکان نظر بر آن دارند که سطح ذخیره آهن بدن با سلامت موها و وضعیت رشد مو در ارتباط است. بنابراین سطوح پایین و نامناسب می تواند علت ریزش مو و عدم رشد مجدد مو باشد. پس در میان تست های خون تست های لازمه برای تشخیص بیماری بسیار حائز اهمیت است. این بیماران لازم است در میان مکمل های مصرفی توجه ویژه ای به مکمل آهن داشته باشند. نکته قابل توجه این هست که  هر ریزش مویی نشانه ابتلا به بیماری تیروئیدی نیست، بیماری های زیادی با عارضه ریزش مو هستند. خیلی وقت ها هم ریزش مو ناشی از درمان یک بیماریهای خاص است که لازم است تحت نظر پزشک و تغییر روش درمانی، تغییر در وضعیت ریزش مو را بررسی کنیم.