بایگانی ماه آذر, ۱۳۹۹

حتما تا به حال اسم زخم معده را شنیده‌اید. این بیماری به معنی نوعی آسیب خوش‌خیم در معده است که نام دیگر آن «پپتیک اولسر» است. در گذشته‌های نه‌چندان دور تصور می‌شد شیوه زندگی مانند علاقه زیاد به غذاهای پرادویه یا شغل‌های استرس‌زا، علت زخم معده هستند اما امروزه پزشکان دریافتند که علت اصلی زخم‌ معده، استرس یا رژیم غذایی نیست بلکه آلوده شدن به باکتری خاصی به نام هلیکوباکتر پیلوری علت اصلی آن است.

زخمهای معده شامل:

• زخم معده که در قسمت داخلی معده ایجاد می شود.

• زخمهای اثنی عشر که در قسمت داخلی قسمت بالای روده کوچک شما (اثنی عشر) اتفاق می افتد.

• شایع ترین علل زخم های پپتیک عفونت با باکتری هلیکوباکتر پیلوری و استفاده طولانی مدت از آسپیرین و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی است. استرس و غذاهای تند باعث ایجاد زخم معده نمی شوند. با این حال ، آنها می توانند علائم شما را بدتر کنند.

شایعترین علائم زخم گوارشی ، سوزش و درد معده است

علائم زخم معده :

• سوزش و درد معده

• احساس سیری ، نفخ یا آروغ زدن

• عدم تحمل مواد غذایی چرب

• سوزش سردل

• حالت تهوع

شایعترین علامت زخم گوارشی ، سوزش و درد معده است. اسید معده ، مانند معده خالی ، درد را بدتر می کند. این درد اغلب با خوردن غذاهای خاصی که اسید معده را مهار می کنند یا با استفاده از یک داروی کاهش دهنده اسید تسکین می یابد، اما ممکن است دوباره برگردد. ممکن است درد بین وعده های غذایی و شب ها بدتر شود.

تقریباً سه چهارم از مبتلایان به زخم معده علائمی ندارند.

در موارد کمتری ، زخم ممکن است علائمی ایجاد کند مانند:

• استفراغ یا استفراغ خون ، که ممکن است قرمز یا سیاه به نظر برسد.

• خون تیره در مدفوع یا مدفوع سیاه یا تیره

• مشکل در تنفس

• احساس ضعف

• حالت تهوع یا استفراغ

• کاهش وزن غیر قابل توضیح

• تغییر اشتها

علل زخم معده :

زخمهای گوارشی هنگامی بروز می کنند که اسید موجود در دستگاه گوارش در سطح داخلی معده یا روده کوچک ایجاد می شود. این اسید می تواند یک درد باز دردناک ایجاد کند که ممکن است خونریزی کند.

دستگاه گوارش شما با یک لایه مخاطی که به طور معمول از اسید محافظت می شود، پوشیده شده است. اما اگر مقدار اسید افزایش یافته یا میزان مخاط کاهش یابد، می توانید زخم ایجاد کنید.

علل شایع زخم معده عبارتند از:

باکتری: باکتری های هلیکوباکتر پیلوری معمولاً در لایه مخاطی زندگی می کنند که بافت هایی را که معده و روده کوچک را خط می کند ، پوشانده و از آن محافظت می کند. غالباً هلیکوباکتر پیلوری مشکلی ایجاد نمی کند ، اما می تواند باعث التهاب لایه داخلی معده شود و زخم ایجاد کند.

هنوز مشخص نیست که چگونه هلیکوباکتر پیلوری گسترش می یابد. ممکن است از طریق تماس نزدیک مانند بوسه ، از شخص به فرد دیگر منتقل شود. همچنین ممکن است افراد از طریق غذا و آب به شوند.

استفاده منظم از داروهای تسکین دهنده درد: مصرف آسپرین و همچنین برخی داروهای ضد درد و بدون نسخه به نام داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می توانند باعث تحریک یا تورم آستر معده و روده شما شوند. این داروها شامل ایبوپروفن ، ناپروکسن سدیم  ، کتوپروفن و… است. آنها شامل استامینوفن نیستند.

زخمهای گوارشی در افراد مسن بیشتر دیده می شود که مکرر این داروهای ضد درد را مصرف می کنند یا در افرادی که این داروها را برای آرتروز مصرف می کنند.

سایر داروها مصرف برخی داروهای دیگر به همراه NSAID ها ، مانند استروئیدها ، ضد انعقادها ، آسپرین با دوز کم ، مهارکننده های انتخابی مجدد سروتونین (SSRI ها) ، آلندرونات (Fosamax) و risedronate (Actonel) ، می تواند احتمال بروز زخم را به شدت افزایش دهد.

درمان زخم معده به علت آن بستگی دارد

تشخیص زخم معده :

برای تشخیص زخم معده، پزشک شما ابتدا می تواند سابقه پزشکی را انجام داده و معاینه بدنی را انجام دهد. سپس ممکن است شما نیاز به انجام آزمایشات تشخیصی داشته باشید ، مانند:

آزمایش : آزمایشی برای هلیکوباکتر پیلوری پزشک شما ممکن است آزمایشاتی را برای تعیین وجود باکتری H. پیلوری در بدن شما توصیه کند. او ممکن است با استفاده از آزمایش خون ، مدفوع یا نفس به دنبال H. پیلوری باشد. تست نفس دقیق ترین است. آزمایش خون به طور کلی نادرست است و نباید به طور معمول از آنها استفاده شود.

آزمایش تنفس : شما چیزی بنوشید یا بخورید که حاوی کربن رادیواکتیو باشد. H. پیلوری ماده موجود در معده شما را تجزیه می کند. بعداً ، شما در یک کیسه نفس می کشید ، که پس از آن مهر و موم می شود. اگر به H. پیلوری آلوده باشید ، نمونه تنفس شما حاوی کربن رادیواکتیو به شکل دی اکسید کربن است.

آندوسکوپی: در روش آندوسکوپی معده ، پزشک شما لوله توخالی مجهز به یک لنز (آندوسکوپ) را به پایین گلو و درون مری، معده و روده کوچک شما منتقل می کند. با استفاده از آندوسکوپ ، پزشک به دنبال زخم است.

راههای درمان زخم معده :

درمان زخم معده به علت آن بستگی دارد. اگر مبتلا به باکتری هلیکوباکتر‌پیلوری باشید حتما باید درمان آنتی‌بیوتیکی چند دارویی برای مدت دو‌ماه استفاده کنید. همچنین داروهای کاهش‌دهنده اسید معده مانند رانیتیدین، فاموتیدین، امپرازول و… به کاهش درد معده کمک می‌کند. اگر زخم معده خونریزی شدید داشته باشد، ممکن است آندوسکوپی برای سوزاندن زخم و کاهش خونریزی لازم باشد. اگر خونریزی با آندوسکوپی کنترل نشود یا سوراخ‌شدگی زخم رخ دهد، آنگاه جراحی مورد نیاز خواهد بود.

نشانه ها و روش های درمان سندروم توره یا تورت

سندرم تورت چیست؟

سندرم تورت و توره نوعی اختلال است که شامل حرکات تکراری یا صداهای ناخواسته است که به راحتی قابل کنترل نیست. به عنوان مثال ، ممکن است بارها چشم خود را چشمک بزنید ، شانه های خود را ببندید یا صداهای غیرمعمول یا کلمات توهین آمیز را گوشزد نکنید.

اگرچه هیچ درمانی برای سندرم تورت وجود ندارد ، اما درمان هایی در دسترس است. بسیاری از افراد مبتلا به سندرم تورت هنگامی که علائم مشکل ساز نیستند ، نیازی به درمان ندارند. تیکها معمولاً بعد از سالهای نوجوانی کاهش می یابد یا کنترل می شود.

سندرم تورت و توره نوعی اختلال است که شامل حرکات تکراری یا صداهای ناخواسته است

علائم سندرم تورت :

تیکها/ حرکات ناگهانی ، مختصر ، متناوب یا صداها ، نشانه بارز سندرم تورت است. آنها می توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند. علائم شدید ممکن است به طور قابل توجهی با ارتباطات ، عملکرد روزانه و کیفیت زندگی تداخل داشته باشد.

تیک ها به شرح زیر طبقه بندی می شوند:

تیک ساده: این تیک ها ناگهانی ، کوتاه و تکراری شامل تعداد محدودی از گروه های عضلانی است.

تیک پیچیده: این الگوهای مشخص و هماهنگ حرکات شامل چندین گروه عضلانی است.

تیک ها همچنین می توانند شامل حرکات (حرکات موتوری) یا اصوات (صدای صوتی) شوند.

تیک های حرکتی معمول که در سندرم تورت دیده می شود:

علاوه بر این، تیک ها می توانند از نظر نوع ، فرکانس و شدت آن متفاوت است. اگر بیمار ، مضطراب، خسته یا هیجان زده هستید، بدتر می شوید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

اگر متوجه شدید کودک شما حرکات غیرعادی یا صداهای را انجام می دهد، به پزشک مراجعه کنید.

همه موارد نشانگر سندرم تورت نیستند. بسیاری از کودکان کارهایی را انجام می دهند که پس از چند هفته یا چند ماه به تنهایی از بین می روند. اما هر وقت کودکی رفتار غیرمعمول خود را نشان داد، مهم است که علت آن را شناسایی کرده و مشکلات جدی سلامتی را رد کنیم.

علل بروز سندروم تورت:

علت دقیق سندرم تورت مشخص نیست. این یک اختلال پیچیده است که احتمالاً در اثر ترکیبی از عوامل ارثی (ژنتیکی) و محیطی ایجاد می شود. مواد شیمیایی موجود در مغز که باعث انتقال تکانه های عصبی (انتقال دهنده های عصبی) از جمله دوپامین و سروتونین می شوند ممکن است نقش داشته باشند.

عوامل خطر سندروم تورت :

عوامل خطر ابتلا به سندرم تورت عبارتند از:

سابقه خانوادگی: داشتن سابقه خانوادگی در مورد سندرم تورت یا سایر اختلالات ممکن است خطر ابتلا به سندرم تورت را افزایش دهد.

جنسیت: مردها حدود سه تا چهار برابر بیشتر از زنان در معرض سندرم تورت قرار دارند.

هیچ درمانی برای سندرم تورت وجود ندارد

عوارض سندرم تورت :

افراد مبتلا به سندرم تورت معمولاً زندگی سالم و فعال دارند. با این حال ، سندرم تورت اغلب شامل چالش های رفتاری و اجتماعی است که می تواند به چهره خود آسیب برساند.

شرایطی که اغلب با سندرم تورت همراه است شامل موارد زیر است:

• اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD)
• اختلال وسواسی اجباری (OCD)
• اختلال طیف اوتیسم
• ناتوانی های یادگیری
• اختلالات خواب
• افسردگی
• اختلالات اضطرابی
• درد مربوط به تیک ، به خصوص سردرد
• مشکلات مدیریت عصبانیت

راههای درمان سندرم تورت :

هیچ درمانی برای سندرم تورت وجود ندارد. درمان با کنترل نکاتی است که در فعالیتها و کارکردهای روزمره تداخل دارد. هنگامی که تیک ها شدید نیستند ، ممکن است درمان لازم نباشد.

دارو :

داروهایی برای کمک به کنترل تیک یا کاهش علائم بیماریهای مرتبط عبارتند از:

داروهایی که دوپامین را مسدود یا کاهش می دهند: فلوفنازین ، هالوپریدول (Haldol) ، ریزپریدون (Risperdal) و pimozide (Orap) می توانند به کنترل تیک کمک کنند. عوارض جانبی احتمالی شامل افزایش وزن و حرکات تکراری غیر ارادی است. تترابنازین (Xenazine) ممکن است توصیه شود ، اگرچه ممکن است باعث افسردگی شدید شود.

تزریق بوتولینوم (بوتاکس): تزریق به عضله آسیب دیده ممکن است به تسکین یک تیک ساده یا صوتی کمک کند.

داروهای ADHD: محرک هایی مانند متیل فنیدات (Metadate CD ، Ritalin LA و.. ) و داروهای حاوی دکستروآفتامین (Adderall XR ، Dexedrine و…) می توانند به افزایش توجه و تمرکز کمک کنند. با این حال ، برای برخی از مبتلایان به سندرم تورت ، داروهای ADHD می توانند باعث افزایش تیک ها شوند.

مهار کننده های آدرنرژیک مرکزی: داروهایی مانند کلونیدین (Catapres ، Kapvay) و گوانفاسین (Intuniv) – که معمولاً برای فشار خون بالا تجویز می شوند – ممکن است به کنترل علائم رفتاری مانند مشکلات کنترل پالس و حملات خشم کمک کنند. عوارض جانبی ممکن است شامل خواب آلودگی باشد.

داروهای ضد افسردگی فلوکستین ممکن است به کنترل علائم غم ، اضطراب و OCD کمک کند.

ورزش برای “درمان سیاتیک”:

بسیاری از مردم می دانند که درد عصب سیاتیک چقدر ناخوشایند است. شاید عجیب باشد اما، پیاده روی زیاد یکی از عواملی است که باعث افزایش عوارض عصب سیاتیک می شود.

اما خبرهای خوبی نیز وجود دارد – سیاتیک در بیش از ۷۵٪ موارد بدون مداخلات جراحی قابل درمان است . یکی از راه های مؤثر برای دستیابی به این هدف ، انجام برخی تمرینات بسیار ساده است. در این مقاله می خواهیم چندین روش برای درمان سیاتیک را با شما به اشتراک بگذاریم.

تمرین ۱

ورزش برای درد سیاتیک

به پشت دراز بکشید، زانوها را خم کنید. پای راست خود را بلند کنید و مچ پا راست خود را روی ران چپ خود قرار دهید. دستها را دور پشت ران چپ خود بپیچید و آن را به سمت بدن خود بکشید.

سر خود را از زمین بلند نکنید. حداقل ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید. تمرین را روی هر پا ۲-۳ بار تکرار کنید.

تمرین ۲

بهترین ورزش برای دیسک کمر و سیاتیک

برای انجام تمرین بعدی ، به پشت دراز بکشید و دستان خود را در کنار بدن خود قرار دهید. زانوهای خود را خم کرده و پاهای خود را همانطور که در تصویر بالا نشان داده شده است بالا

ببرید. آنها را ۵ بار بلند کرده و پایین بیاورید.

تمرین ۳

 ورزش برای سیاتیک

برای آخرین تمرین در این ست، به توپ تنیس نیاز دارید. توپ را بگیرید و با قرار دادن آن در زیر باسن خود دراز بکشید. به آرامی حرکت کنید تا قسمت درد را در باسن خود پیدا کنید. بعد از پیدا کردن ، می توانید با آرام کردن بدن در توپ، ۳۰-۶۰ ثانیه با دقت فشار دهید. توپ را از بالا و پایین این قسمت بپیچید. سپس به نقطه دردناک بعدی بروید. در حین چرخیدن از ناحیه نخاع خودداری کنید و در صورت بروز درد شدید بلافاصله متوقف شوید. این تمرین را ۱-۲ بار در روز به مدت ۵-۱۰ دقیقه تکرار کنید.

تمرین ۴

برای این تمرین به صندلی احتیاج دارید. روی صندلی بنشینید، مچ پا سمت چپ را روی زانوی راست قرار دهید. با احتیاط به جلو خم شوید و پشت خود را مستقیم و بدون گرد کردن آن بکشید. این حالت را برای ۱۰ ثانیه نگه دارید. برای هر پا ۵ بار تمرین را تکرار کنید.

تمرین ۵

ورزش برای درمان سیاتیک

یک پا را روی یک سطح بالا قرار دهید. پاها و انگشتان پا باید مستقیم باشند. تا جایی که ممکن است به آرامی به سمت ساق پا بکشید تا زمانی که در ران احساس مقاومت کنید. سعی کنید هنگام کشش ، ران پای خود را بلند نکنید. این موقعیت را به مدت ۳۰ ثانیه نگه دارید. تمرین را روی هر پا ۲-۳ بار تکرار کنید .

تمرین ۶

 نجات از سیاتیک

پای چپ خود را خم کرده و آن را روی یک سطح بالا قرار دهید. یک قدم کوچک به عقب با پای راست خود بردارید. به آرامی به پاهای خم شده نزدیک شوید. چند دقیقه را نفس نگه دارید. تمرین را چندین بار با هر دو پا تکرار کنید .

نکاتی برای مدیریت سیاتیک :

سعی کنید وزن سالم خود را حفظ کنید

این فقط ورزش نیست که می تواند درد عصب سیاتیک را تسکین دهد. به منظور سهولت در سیاتیک ، می توانید از نکات زیر استفاده کنید:

• اشیاء خیلی سنگین را بلند نکنید
• مراقب وضعیت خود باشید
• پاشنه بلند نپوشید
• سعی کنید وزن سالم خود را حفظ کنید
• عادت های بد را رها کنید
• در وضعیت صحیح بنشینید
• هر ۲۰ دقیقه یک بار بایستید
• بهتر است یک تشک با استحکام متوسط ​​خریداری کنید

قبل از انجام هرگونه فعالیت بدنی، توصیه می کنیم برای تشخیص دقیق و اجازه انجام تمرینات، با پزشک مشورت کنید. به خصوص اگر باردار هستید یا به بیماریهای جدی یا مزمن مبتلا هستید.

آموزش ماساژ کف پا

ماساژ هنر شفا بخش باستانی است که بر روی دستگاه های بدن فواید بسزایی داشته و موجب آرامش و تسکین دردهای عصبی و گرفتگی های عضلانی می گردد و با تشدید جریان خون فشار وارد بر رگ ها و سیاه رگ ها را کم کرده و از ناراحتی های قلبی می کاهد

ماساژ درمانی چیست؟

ماساژ درمانی عبارتست ازدست ورزی به روی بافت های نرم بدن، ماساژ درمانی به رهایی از استرس و فشار عضلانی و درد ناشی از صدمات و سرعت بهبود ناراحتی های حاد و مزمن کمک می کند. امروزه میلیون ها نفر در سراسر جهان از ماساژ درمانی به عنوان یک روش مراقبت بهداشتی استفاده می کنند.

معمولاً انواع ماساژورها با یک مکانیسم مشابه به روی بدن اثر می گذارند. زمانیکه ماهیچه ها بیش از حد فعالیت دارند، تجمع مواد زاید از جمله اسید لاکتیک می تواند باعث درد وگرفتگی و حتی اسپاسم عضلانی شود، ماساژ سبب می شود که گردش خون و جریان لنفاوی بهبود یابد و مواد غذایی و اکسیژن تازه به بافت های مزبور رسیده و به خروج مواد سمی از بدن کمک می کنند.

ماساژ کف پا

ماساژ کف پا یکی از انواع ماساژ است. ماساژ یکی از سریع ‌ترین و راحت‌ترین راه‌ها برای رهایی از درد است. افراد در زمان‌های مختلف دست به این کار می‌زنند. اگر دقت کرده باشید، گاهی وقت‌ها که در بخشی از بدن احساس درد و ناراحتی می‌کنیم، ناخودآگاه آن نقطه را ماساژ می‌دهیم یا زمانی که سردرد داریم، شروع به ماساژ شقیقه و پیشانی خود می‌کنیم.  ماساژ، واکنشی طبیعی و غریزی به وجود درد یا عارضه‌ در بدن است که گهگاه به آن رو می‌آوریم.

با این که افراد تصور می‌کنند برای انجام ماساژ درمانی، حتماً باید هزینه زیادی را بپردازند، باید گفت که هرکس می‌تواند ماساژ درمانی را بدون تقبل هیچ هزینه‌ای روی خود انجام دهد. بسیاری از افرادی که می‌گویند به هیچ وجه دست زدن به پاهایشان را دوست ندارند از یک ماساژ محکم و ریتمیک پا لذت می‌برند.

آموزش ماساژ کف پا

اگر زائو در بخش عمده‌ای از زمان زایمان در تخت خود نشسته یا دراز کشیده باشد، ماساژ پا می‌تواند یک گزینه ایده‌آل باشد. همراه زائو می‌تواند از قوزک تا نوک انگشتان را محکم ماساژ دهد یا دایره‌های کوچکی با انگشتانش در کف پاهای زائو بکشد. زائو ممکن است در زمان زایمان احساس کند که پاهایش بسیار سرد شده‌اند؛ در این صورت ماساژ پا می‌تواند به گرم شدن آنها کمک کند.

آموزش ماساژ کف پا:

-برای انجام ماساژ پاها، روی یک صندلی کوتاه بنشینید و تمام قسمت های کف پا، رویه پا، پاشنه پا و انگشتان پا را به آرامی ماساژ دهید.

-برای ماساژ پا یک دست خود را روی پا و دیگری را زیر کف پا قرار دهید و به آرامی‌ از انگشتان پا به سمت قوزک ماساژ دهید و این حرکت را به سمت انگشتان ادامه داده و تکرار کنید.

-پا را با یک دست نگه داشته و با دست دیگر انگشتان هر پا را محکم فشار داده و به آرامی ‌بکشید.

-با انگشت شست از قسمت بالایی کف پا، به صورت خطی فشار محکم به مرکز کف پا وارد کنید و در قوس و برآمدگی پا، فشاری چرخشی اعمال کنید. این حرکت را در ۲ کف پا انجام دهید.

-یک پا را نگه داشته و به پای دیگر آرام مشت بزنید و با حرکات انگشتان دست در سراسر کف پا حرکات چرخشی انجام دهید.

-از قوزک پا تا ناحیه ران را با دستان خود ماساژ داده و آن را ۵ بار تکرار کنید.

-زانو را با فشار چرخشی انگشتان در ناحیه کاسه زانو ماساژ دهید. ماساژ پا پس از یک ایستادن طولانی می‌تواند عضلات پا را آرام کرده و به حالت اول بازگرداند. ماساژ منظم ران، سیستم لنفاوی را تحریک کرده و ظاهر ران‌ها را بهبود می‌بخشد.

علاوه بر ایجاد آرامش و رفع تنش، متخصصین رفلکش زون تراپی می توانند با استفاده از تحریک نقاط خاصی در کف پا به درمان برخی از بیماری ها بپردازند.

در ادمه شما با سبک های دیگر ماساژ آشنا می شوید: از قبیل ماساژ تایلندی، ماساژسوئدی، تای ماساژ کششی،که تاثیر درمانی بسزایی دارد.

ماساژسنگ، ماساژشمع، آروماتراپی، ماساژشیاتسو، یومی‌هو، ماساژکودک، ماساژ بارداری، پاکسازی پوست رفلکسولوژی، پاکسازی‌‌ صورت، ماساژ سروصورت، ماساژ لاغری که همه گی تاثیرات بسزایی در بهبود عملکرد بدن و تاثیرات روانی دربدن دارد.