بایگانی برچسب برای: سندرم تورت

نشانه ها و روش های درمان سندروم توره یا تورت

سندرم تورت چیست؟

سندرم تورت و توره نوعی اختلال است که شامل حرکات تکراری یا صداهای ناخواسته است که به راحتی قابل کنترل نیست. به عنوان مثال ، ممکن است بارها چشم خود را چشمک بزنید ، شانه های خود را ببندید یا صداهای غیرمعمول یا کلمات توهین آمیز را گوشزد نکنید.

اگرچه هیچ درمانی برای سندرم تورت وجود ندارد ، اما درمان هایی در دسترس است. بسیاری از افراد مبتلا به سندرم تورت هنگامی که علائم مشکل ساز نیستند ، نیازی به درمان ندارند. تیکها معمولاً بعد از سالهای نوجوانی کاهش می یابد یا کنترل می شود.

سندرم تورت و توره نوعی اختلال است که شامل حرکات تکراری یا صداهای ناخواسته است

علائم سندرم تورت :

تیکها/ حرکات ناگهانی ، مختصر ، متناوب یا صداها ، نشانه بارز سندرم تورت است. آنها می توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند. علائم شدید ممکن است به طور قابل توجهی با ارتباطات ، عملکرد روزانه و کیفیت زندگی تداخل داشته باشد.

تیک ها به شرح زیر طبقه بندی می شوند:

تیک ساده: این تیک ها ناگهانی ، کوتاه و تکراری شامل تعداد محدودی از گروه های عضلانی است.

تیک پیچیده: این الگوهای مشخص و هماهنگ حرکات شامل چندین گروه عضلانی است.

تیک ها همچنین می توانند شامل حرکات (حرکات موتوری) یا اصوات (صدای صوتی) شوند.

تیک های حرکتی معمول که در سندرم تورت دیده می شود:

علاوه بر این، تیک ها می توانند از نظر نوع ، فرکانس و شدت آن متفاوت است. اگر بیمار ، مضطراب، خسته یا هیجان زده هستید، بدتر می شوید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

اگر متوجه شدید کودک شما حرکات غیرعادی یا صداهای را انجام می دهد، به پزشک مراجعه کنید.

همه موارد نشانگر سندرم تورت نیستند. بسیاری از کودکان کارهایی را انجام می دهند که پس از چند هفته یا چند ماه به تنهایی از بین می روند. اما هر وقت کودکی رفتار غیرمعمول خود را نشان داد، مهم است که علت آن را شناسایی کرده و مشکلات جدی سلامتی را رد کنیم.

علل بروز سندروم تورت:

علت دقیق سندرم تورت مشخص نیست. این یک اختلال پیچیده است که احتمالاً در اثر ترکیبی از عوامل ارثی (ژنتیکی) و محیطی ایجاد می شود. مواد شیمیایی موجود در مغز که باعث انتقال تکانه های عصبی (انتقال دهنده های عصبی) از جمله دوپامین و سروتونین می شوند ممکن است نقش داشته باشند.

عوامل خطر سندروم تورت :

عوامل خطر ابتلا به سندرم تورت عبارتند از:

سابقه خانوادگی: داشتن سابقه خانوادگی در مورد سندرم تورت یا سایر اختلالات ممکن است خطر ابتلا به سندرم تورت را افزایش دهد.

جنسیت: مردها حدود سه تا چهار برابر بیشتر از زنان در معرض سندرم تورت قرار دارند.

هیچ درمانی برای سندرم تورت وجود ندارد

عوارض سندرم تورت :

افراد مبتلا به سندرم تورت معمولاً زندگی سالم و فعال دارند. با این حال ، سندرم تورت اغلب شامل چالش های رفتاری و اجتماعی است که می تواند به چهره خود آسیب برساند.

شرایطی که اغلب با سندرم تورت همراه است شامل موارد زیر است:

• اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD)
• اختلال وسواسی اجباری (OCD)
• اختلال طیف اوتیسم
• ناتوانی های یادگیری
• اختلالات خواب
• افسردگی
• اختلالات اضطرابی
• درد مربوط به تیک ، به خصوص سردرد
• مشکلات مدیریت عصبانیت

راههای درمان سندرم تورت :

هیچ درمانی برای سندرم تورت وجود ندارد. درمان با کنترل نکاتی است که در فعالیتها و کارکردهای روزمره تداخل دارد. هنگامی که تیک ها شدید نیستند ، ممکن است درمان لازم نباشد.

دارو :

داروهایی برای کمک به کنترل تیک یا کاهش علائم بیماریهای مرتبط عبارتند از:

داروهایی که دوپامین را مسدود یا کاهش می دهند: فلوفنازین ، هالوپریدول (Haldol) ، ریزپریدون (Risperdal) و pimozide (Orap) می توانند به کنترل تیک کمک کنند. عوارض جانبی احتمالی شامل افزایش وزن و حرکات تکراری غیر ارادی است. تترابنازین (Xenazine) ممکن است توصیه شود ، اگرچه ممکن است باعث افسردگی شدید شود.

تزریق بوتولینوم (بوتاکس): تزریق به عضله آسیب دیده ممکن است به تسکین یک تیک ساده یا صوتی کمک کند.

داروهای ADHD: محرک هایی مانند متیل فنیدات (Metadate CD ، Ritalin LA و.. ) و داروهای حاوی دکستروآفتامین (Adderall XR ، Dexedrine و…) می توانند به افزایش توجه و تمرکز کمک کنند. با این حال ، برای برخی از مبتلایان به سندرم تورت ، داروهای ADHD می توانند باعث افزایش تیک ها شوند.

مهار کننده های آدرنرژیک مرکزی: داروهایی مانند کلونیدین (Catapres ، Kapvay) و گوانفاسین (Intuniv) – که معمولاً برای فشار خون بالا تجویز می شوند – ممکن است به کنترل علائم رفتاری مانند مشکلات کنترل پالس و حملات خشم کمک کنند. عوارض جانبی ممکن است شامل خواب آلودگی باشد.

داروهای ضد افسردگی فلوکستین ممکن است به کنترل علائم غم ، اضطراب و OCD کمک کند.